Dzisiaj wiemy bardzo dużo o zależnościach między psychiką a zanikaniem komórek rakowych. Bardzo znany stał się przypadek Wrighta, który śmiertelnie zachorował na raka. Na jego wyraźne życzenie podano mu krebiozen – nowy cudowny lek -w jednym ze szpitali w Stanach Zjednoczonych. Kilka dni po tym wydarzeniu pacjent twierdził, że czuje się lepiej. Nie zmienił się jednak stan pacjentów, którym wstrzyknięto ten lek, ale którzy nie wiązali z jego przyjęciem żadnych nadziei ani oczekiwań. Rak Wrighta po zaledwie paru dniach od kuracji zmniejszył się o połowę (jak śnieg na gorącym piecu). Tak szybka regresja nie byłaby możliwa dzięki żadnej intensywnej terapii. Wright opuścił szpital praktycznie wyleczony i wrócił samolotem (którym sam sterował) do domu. Potem dowiedział się z mediów, że krebiozen jest lekiem bardzo kontrowersyjnym.
Jego wiara uległa zachwianiu i po dwóch miesiącach popadłz powrotem w beznadziejny stan. Lekarze stwierdzili, że niemają nic do stracenia, dlatego podali mu podwójną dawkę – przynajmniej tak twierdzili. Tak naprawdę zaaplikowano mu czystą wodę. I ponownie Wright wrócił do zdrowia. Jego drugie wyleczenie było nawet bardziej spektakularne niż pierwsze. Pacjent został zwolniony ze szpitala całkowicie zdrowy.
Dwa miesiące później towarzystwo American Medical Association ogłosiło, że testy w całym kraju wykazały, że krebiozen jest zupełnie bezwartościowym środkiem w leczeniu raka. Kilka dni po opublikowaniu tej informacji Wright zmarł (Achterberg1987). Ten przypadek pokazuje, jak drastyczne może być działanie efektów placebo i nocebo przy czym w tym przypadku zwyciężyło nocebo, które opierało się na niczym innym, jak tylko na opinii ekspertów.
Fragment z książki: Fizyka kwantowa na co dzień” dr Urlich Warnke
eternityandfingerprints 